«Ατρόμητοι»: Η ποδοσφαιρική παιδική σειρά που λατρεύτηκε από χιλιάδες έφηβους Έλληνες

Εδώ και λίγο καιρό, είχα γράψει ένα άρθρο που έχει να κάνει με μια από τις λατινοαμερικάνικες παρέες που μεγαλώσαμε μαζί τους. Μάλιστα το εν λόγω άρθρο που είχα αναρτήσει πριν από δύο χρόνια, είναι από τα αφιερώματα που έχουν αγαπηθεί, μέσα από αυτή τη σελίδα και μέχρι σήμερα έχει διαβαστεί πολλές φορές από πολλούς αναγνώστες. Κάποιους από αυτούς τους αναγνώστες λοιπόν, ήταν η αφορμή να επανέλθω εκτενέστερα για κάθε μία, από αυτές τις παρέες. Η αρχή λοιπόν έγινε με τους Ατρόμητους αλλιώς και Cebollitas, που έπαιζε κάθε μεσημέρι στην ΕΤ1. 

Το σημερινό αφιέρωμα λοιπόν, έχει όνομα: «Ατρόμητοι», η ποδοσφαιρική παιδική σειρά που λατρεύτηκε από χιλιάδες έφηβους Έλληνες. Και σίγουρα όλοι έχουν δει και θυμούνται. Το άρθρο αυτό λοιπόν, αυτή τη βδομάδα έγινε viral, χωρίς καν φυσικά να δημοσιευτεί στη προσωπική μου σελίδα, μιας που γράφτηκε από εμένα. 

Αν είσαι από 25 μέχρι 30 ετών, τότε πιθανότατα στο άκουσμα της λέξης «Ατρόμητοι», το μυαλό σου μάλλον ταξιδεύει σε μια εικόνα ενός γηπέδου, γεμάτο μικρά παιδιά που κυνηγούν μια μπάλα, με τις φωνές "όλε-ολά" να αντηχούν κάπως... αλλόκοτα!.

Για εμάς τους millennials, "Ατρόμητοι" σημαίνει κάτι πολύ συγκεκριμένο: μεσημεριανό ραντεβού με την τηλεόραση και ατελείωτες ώρες παρέα με τις λατινοαμερικάνικες νεανικές σειρές που σημάδεψαν τα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια.

Οι "Ατρόμητοι" είναι μια αργεντίνικη σειρά-φαινόμενο! Μπορεί να είχε μόνο δύο σεζόν, αλλά η ΕΡΤ την πρόβαλλε ασταμάτητα από το 1997 έως το 2006. Έτσι, όπως και με άλλες σειρές της εποχής, οι ατελείωτες επαναλήψεις μάς έκαναν να πιστεύουμε πως διήρκεσε για χρόνια, παρόλο που στην πραγματικότητα είχε λίγες σεζόν. Βέβαια, με καθημερινή προβολή, τα επεισόδια ήταν πάρα πολλά!.

Στα 458 επεισόδια των "Ατρόμητων", λοιπόν, βλέπουμε τις ζωές μιας παρέας νεαρών ποδοσφαιριστών σε μια ομάδα ενός συνοικιακού κλαμπ του Μπουένος Άιρες. Τα παιδιά βρίσκονται στην αρχή της εφηβείας, οπότε παρακολουθούμε τις προσπάθειές τους να διαχειριστούν τα νέα συναισθήματα που αναδύονται. Στην πρώτη σεζόν χάνουν το τοπικό πρωτάθλημα, αλλά θριαμβεύουν στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ στη δεύτερη κατακτούν επιτέλους τον τίτλο που τους έλειπε. Αν και το ποδόσφαιρο είναι το φόντο, η καρδιά της σειράς χτυπούσε γύρω από πιο σημαντικά θέματα: τη φιλία, τους πρώτους έρωτες, τις κοινωνικές ανισότητες -ένα αγαπημένο μοτίβο των παιδικών προγραμμάτων από την Αργεντινή-, την αγάπη και, φυσικά, το γέλιο.

Αξιοσημείωτο είναι ότι στην σειρά πρωταγωνίστησε η Dalma Maradona, κόρη του θρυλικού Diego Maradona. Επιπλέον, για χρόνια κυκλοφορούσε ένας αστικός μύθος που ήθελε τον Lionel Messi να υποδύεται τον ρόλο του Gamuza (Ταρούσα στην ελληνική μεταγλώττιση), του μικρότερου μέλους της ομάδας που ονειρευόταν να γίνει βασικός. Παρόλο που η φυσιογνωμία και η ηλικία θα μπορούσαν να ταιριάξουν, τον ρόλο αυτό ενσάρκωσε τελικά ένα παιδί ονόματι Brian Caruso, χωρίς καμία σχέση με τον άσο της Μπαρτσελόνα. Ένα από τα πιο όμορφα στοιχεία των "Ατρόμητων" ήταν η σταθερή επικράτηση του δικαίου και της φιλίας. Στις δύσκολες στιγμές, οι φίλοι ήταν πάντα εκεί για να στηρίξουν ο ένας τον άλλον. Θετικό ήταν επίσης και η παρουσία του Robertito, ενός κωφάλαλου χαρακτήρα που εντάχθηκε στην παρέα, στέλνοντας ένα διακριτικό μήνυμα κατά των διακρίσεων.

Το μεγάλο ατού της σειράς ήταν αναμφίβολα οι χαρακτήρες της. Από τον Carrot, τον γκαφατζή αλλά ταλαντούχο παίκτη που δεχόταν πειράγματα για τα αστεία του, μέχρι τον Coqui, τον σοβαρό αρχηγό που θύμιζε Carles Puyol και κρατούσε την ομάδα ενωμένη. Ο Gamuza ήταν σίγουρα ένας από τους πιο αγαπητούς, αλλά υπήρχαν και άλλοι αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες, όπως η Andrea, η φανατική θαυμάστρια του Ricky Martin -που ήταν τεράστιο όνομα τότε- που λιποθυμούσε στο άκουσμα του ονόματός του. Η σειρά παρουσίαζε μια μεγάλη ποικιλία χαρακτήρων που αντιπροσώπευαν διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και κάθε "τύπο φίλου" που συναντούσαμε στο σχολείο. Ξεχωριστή αναφορά αξίζουν και οι ενήλικες, όπως ο Rocky Luchero, ο προπονητής της ομάδας και πατέρας του όχι και τόσο ταλαντούχου Diego. Ο θάνατός του ήταν μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της σειράς. Εξαιρετικός χαρακτήρας ήταν και ο "κακός", ο Alfonso, πατέρας της Irina -μιας φίλης των "Ατρόμητων"- και προπονητής των αιώνιων αντιπάλων "Δυναμιτών" και αργότερα των "Φονιάδων". Με λίγα λόγια, η σειρά είχε μεγάλη ποικιλία και ένα πολυπληθές καστ.

Οι "Cebollitas", που στα ελληνικά μεταφράζεται χαριτωμένα ως "κρεμμυδάκια", έκαναν πρεμιέρα σε μια εποχή όπου το παιχνίδι στις αλάνες και το ποδόσφαιρο στις αλάνες ήταν καθημερινή συνήθεια για τα παιδιά. Μιλάμε για μια εποχή που το ίντερνετ ήταν τόσο αργό, που χρειαζόσουν ατελείωτες ώρες για να κατεβάσεις ένα τραγούδι. Οι νεότερες γενιές -και δικαίως- δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη σημασία της σειράς, όπως και το γεγονός ότι ο μόνος τρόπος να παρακολουθήσεις ένα τέτοιο πρόγραμμα ήταν να περιμένεις μπροστά στην τηλεόραση, ίσως να τσακωθείς με τα αδέρφια σου που ήθελαν να δουν κάτι άλλο και να κάνεις υπομονή μέχρι να τελειώσουν οι ατελείωτες διαφημίσεις. Δεν είναι τυχαίο που όλες αυτές οι σειρές εξαφανίστηκαν από την τηλεόραση με την έλευση του γρήγορου ίντερνετ, του παράνομου downloading και αργότερα των πλατφορμών streaming.

Ίσως στην Ελλάδα να μην είμαστε φανατικοί του ποδοσφαίρου σάλας -με εξαίρεση τους φίλους της ΑΕΚ με την εξαιρετική ομάδα τους στην Ευρώπη-, αλλά αγαπάμε το ποδόσφαιρο γενικότερα, οπότε δεν μας πείραξε καθόλου. Αυτή η σειρά μας έκανε παρέα μετά το σχολείο και πριν το φροντιστήριο, χαρίζοντάς μας στιγμές ανέμελης χαράς που νοσταλγούμε σήμερα. Ναι, τα παιδιά δεν ήταν και οι πιο ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές και η σειρά δεν ήταν αριστούργημα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι έχει χαραχτεί βαθιά στην καρδιά και στο μυαλό των Ελλήνων millennials (και όχι μόνο, αφού προβλήθηκε σε περισσότερες από 80 χώρες).

Για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχουν πολλά επεισόδια ανεβασμένα στο Youtube και μάλιστα μεταγλωτισμένα στα ελληνικά. Αν μελαγχολήσατε κι εσείς μη νιώθετε μόνοι, διαβάζοντας τα comments κάτω από τα σχετικά βίντεο κατάλαβα πως είμαστε πολλοί και αναπολούμε εκείνη την όμορφη ξέγνοιαστη εποχή.

H fanpage σελίδα των Ατρόμητων στο facebook εδώ.

Περισσότερες πληροφορίες για τους Ατρόμητους εδώ.

Το αφιέρωμα δημοσιεύτηκε στο newside.gr