Ο Σταύρος Τάχος συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό, μέσα από το πρώτο βιβλίο του, με τίτλο «Όνειρα Γλυκά», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IWrite. Ο συγγραφέας έχει Δίπλωμα Μονωδίας, συμμετοχές σε μιούζικαλ και είναι υποψήφιος Διδάκτορας Μουσικής. Παράλληλα είναι και απόφοιτος Τεχνητής Νοημοσύνης του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Η μουσική του ευαισθησία, η ενασχόλησή του με την Τεχνητή Νοημοσύνη και η εμπειρία του ως εκπαιδευτικός στην Ειδική Αγωγή, τον οδήγησαν στην συγγραφή αυτής της ιστορίας, που εξερευνά την ανθρώπινη ψυχή και τις κοινές ανάγκες για κατανόηση και φροντίδα, ακόμα και μέσα από τις δυσκολίες του ψυχικού τραύματος. Το ταξίδι της θεραπείας που αναφέρεται στο εξώφυλλο μπορεί να είναι ένα μεταφορικό ταξίδι ανακάλυψης αυτών των κοινών σημείων.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Σταύρος Τάχος
β) Τίτλος: Όνειρα Γλυκά
γ) Έτος Έκδοσης: 2025
δ) Έκδοση: Εκδόσεις IWrite
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Ο Σταύρος Τάχος κάνει ντεμπούτο στην ελληνική λογοτεχνία με ένα βιβλίο, που αιχμαλώτισε το ενδιαφέρον μου από την πρώτη ματιά στο εξώφυλλο του βιβλίου του, "Όνειρα Γλυκά". Η ατμόσφαιρα γαλήνης και φαντασίας που αναδύεται από το εξώφυλλο και τον τίτλο είναι αισθητή. Από την άλλη, η απαλή χρωματική παλέτα, με τους κυρίαρχους τόνους του πράσινου και του μπλε, δημιουργεί μια αίσθηση ηρεμίας, σαν να προσκαλεί τον αναγνώστη σε έναν ονειρικό κόσμο.
Η εικόνα μιας κοπέλας με ζωηρά κόκκινα μαλλιά να κοιμάται γαλήνια πάνω σε ένα λευκό, κυκνόμορφο πουλί, συνδυάζει με έναν μοναδικό τρόπο την αθωότητα του ύπνου με την ελευθερία της πτήσης και τη μαγεία που συχνά συναντάται στα όνειρα. Το πουλί φαντάζει σαν ένας φτερωτός οδηγός σε έναν κόσμο γεμάτο γλυκές ονειροπολήσεις, όπως ακριβώς υπόσχεται ο τίτλος.
Ανακαλύπτοντας τυχαία μια σελίδα ενός βιβλίου, ένα νεαρό κορίτσι συνειδητοποιεί σύντομα πως πρόκειται για ένα παραμύθι οικείο από τα παιδικά της χρόνια, το οποίο της το αφηγούνταν η γιαγιά της. Η ιστορία του παραμυθιού εξελίσσεται σε έναν μαγευτικό κόσμο ξωτικών, όπου ζωντανεύουν χαρακτήρες όπως ο Γκάρυ, το καλόκαρδο ξωτικό, η Φαίη, μια ζωηρή ξωτικίνα, ο σκανταλιάρης καλικάντζαρος Πέρυ και η μικροσκοπική, φτερωτή Κίκι. Μια μέρα, η περιέργεια οδηγεί τον Γκάρυ και τη Φαίη σε μια κουφάλα δέντρου, η οποία απροσδόκητα τους μεταφέρει στον κόσμο των ανθρώπων. Εκεί, ένα σοφό λευκό πουλί γίνεται ο οδηγός τους, απαντώντας σε όλες τους τις ερωτήσεις. Το ίδιο βράδυ, στην αναζήτησή τους για την χαμένη τους πυγολαμπίδα, τα δύο ξωτικά εισβάλλουν στο δωμάτιο ενός κοριτσιού που ονειρεύεται γλυκά όνειρα. Από εκείνη τη στιγμή, η ζωή του Γκάρυ παίρνει μια απρόβλεπτη τροπή: γεύεται τόσο τα ροζ, γλυκά όνειρα του κοριτσιού όσο και τα άσχημα, τα σκοτεινά. Και τώρα, καλείται να βρει έναν τρόπο να απαλλαγεί από αυτά τα τελευταία.
στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι είναι δέντρα και οι καρποί τους είναι τα όνειρά τους
Ο συγγραφέας πλέκει μια ιστορία με πολυπλοκότητα και αναμφισβήτητο ενδιαφέρον, η οποία φέρνει στο νου αναφορές στην "Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων", το "Εργοστάσιο Σοκολάτας" αλλά και τον Jorge Bucay – ένα κράμα λογοτεχνικών επιρροών. Ωστόσο, η εικονογράφηση, η οποία φέρει την προσωπική του σφραγίδα, διαθέτει μια κάπως πιο αυστηρή αισθητική, γεγονός που αμφισβητεί τον χαρακτηρισμό του βιβλίου ως καθαρά παιδικού. Αντίθετα, φαίνεται να απευθύνεται σε αναγνώστες της εφηβικής ηλικίας, καθώς εμβαθύνει σε νοήματα με μεγαλύτερο βάθος.
Η αφήγηση ξεκινά με μια αίσθηση ιδιαιτερότητας, κεντρίζει σταδιακά το ενδιαφέρον που κορυφώνεται στο μέσο της, ωθώντας τον αναγνώστη να συνεχίσει με αμείωτη περιέργεια για την εξέλιξη, για να καταλήξει όμως σε έναν φινάλε που αφήνει μια αίσθηση κυκλικότητας, θυμίζοντας την αφετηρία της ιστορίας.
Συνοπτικά τα «Όνειρα Γλυκά» του Σταύρου Τάχου είναι ένα βιβλίο που συνδυάζει τη φαντασία με σκέψεις για τα όνειρα και τα συναισθήματα.
_______________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Δημοσίευση σχολίου