Από το Blogger.
Είδαμε τη θεατρική παράσταση «Δον Ζουάν» στο θέατρο Αλτιναλμάζη.
Η παράσταση «Δον Ζουάν» της Λητώς Τριανταφυλλίδου και του Πάνου Βλάχου αποτελεί μια ριζοσπαστική προσέγγιση του μύθου του Δον Ζουάν, ενός χαρακτήρα που γοήτευσε διαχρονικά μεγάλους δημιουργούς όπως ο Μολιέρος και ο Λόρδος Μπάιρον. Παρότι το όνομά του συνδέθηκε με την ερωτική ασυδοσία και την αλαζονική ανηθικότητα, ο Δον Ζουάν είναι ένας παρεξηγημένος και εξοστρακισμένος ήρωας. Αντιπροσωπεύει την ελευθερία, τη φιλαλήθεια και τον αντικομφορμισμό, αποτελώντας τελικά τον καθρέφτη όλων των δήθεν ηθικών και ενάρετων.
Ο ηθοποιός Πάνος Βλάχος και η σκηνοθέτις Λητώ Τριανταφυλλίδου συνθέτουν μια νέα αφήγηση γύρω από τον εμβληματικό αντιήρωα, επανεξετάζοντας τη θέση του άντρα στον σύγχρονο κόσμο. Σε αυτή τη ριζοσπαστική εκδοχή, ο μεγάλος καρδιοκατακτητής μεταμορφώνεται σε έναν χαρισματικό αλλά επικίνδυνο ηγέτη. Η παράσταση, έχοντας σημειώσει συνεχόμενα sold-out στην Αθήνα, περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα, δίνοντας στο κοινό τη δυνατότητα να απολαύσει μια μοναδική θεατρική εμπειρία.
Η υπόθεση της παράστασης εκτυλίσσεται σε ένα παρηκμασμένο μπαρ του πατέρα του Δον Ζουάν, το οποίο βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής καταστροφής. Ο Δον Ζουάν, ένας ανερχόμενος αλλά ανεπιτυχής καλλιτέχνης, βρίσκει εκεί καταφύγιο, έχοντας εγκαταλείψει την Ελβίρα λίγο πριν τον γάμο τους, μετά από ένα ειδύλλιο με την αδελφή της. Το μπαρ αποτελεί το πεδίο δράσης για μια σειρά από χαρακτήρες, όπως ένα ζευγάρι θαμώνων, μια άσημη τραγουδίστρια και δύο νεαρά κορίτσια, των οποίων η παρουσία πυροδοτεί τις εξελίξεις της ιστορίας. Ο Δον Ζουάν γοητεύει τους θαμώνες του μπαρ και τους μετατρέπει σε πιστούς ακόλουθους μιας νέας αίρεσης. Όλοι γίνονται οπαδοί του Δον Ζουάν για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν. Καθώς ο χώρος μεταμορφώνεται σε μια ιδιότυπη «Εκκλησία», τα όρια μεταξύ της πίστης και της χειραγώγησης γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα, οδηγώντας σε απρόβλεπτες συνέπειες για όλους.
Η παράσταση διαθέτει μια ξεκάθαρη, σύγχρονη αισθητική, με τη σκηνοθεσία της Λητώς Τριανταφυλλίδου να χαρακτηρίζεται από έναν ιδιαίτερο τόνο που εναλλάσσει γέλιο, συγκίνηση και ένταση. Το έργο εμβαθύνει σε ένα πλήθος καίριων κοινωνικών θεμάτων, θίγοντας παράλληλα κρίσιμα ζητήματα όπως ο φεμινισμός και η κακοποίηση ενώ επιχειρεί να συνθέσει ένα σύγχρονο αφήγημα για την ανδρική ταυτότητα, τον έρωτα και τις σχέσεις. Παρά την πλούσια θεματολογία, η μεγάλη διάρκεια της παράστασης, μαζί με τις συχνές σουρεαλιστικές καταστάσεις και τις περιττές βωμολοχίες, κουράζει τον θεατή μετά τα μισά του έργου.
Από την άλλη, τα σκηνικά του Δημήτρη Πολυχρονιάδη, τα κοστούμια της Ματίνας Μέγκλα, η μουσική του Αλέξανδρου Κούρου και οι φωτισμοί της Βαλεντίνα Ταμιωλάκη λειτουργούν υποδειγματικά, δημιουργώντας το κατάλληλο περιβάλλον τόσο του παρακμειακού μπαρ όσο και του τόπου λατρείας του Δον Ζουάν.
Ερμηνευτικά ο Πάνος Βλάχος ανέλαβε έναν από τους πιο απαιτητικούς ρόλους. Δεν παρουσιάζει έναν γοητευτικό Δον Ζουάν, αλλά έναν κυνικό άνθρωπο που αδιαφορεί πλήρως για τις συνέπειες των πράξεών του. Η ερμηνεία του έχει στιγμές έντασης και δύναμης, ιδιαίτερα στους διαλόγους με τον πατέρα του. Ωστόσο, σε κάποιες στιγμές, η ερμηνεία του χάνει σε συναισθηματικό βάθος, αφήνοντας την αίσθηση ενός Δον Ζουάν που δεν πονά, δεν παθιάζεται, αλλά απλώς υπάρχει. Φωνητικά ήταν καταπληκτικός. Ο Κώστας Φιλίππογλου που υποδύεται τον πατέρα του Δον Ζουάν ερμηνεύει εξαιρετικά. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί, αν και αξιόλογοι, φαίνεται να περιορίζονται σε ρόλους που δεν αναδεικνύουν πλήρως τις υποκριτικές δυνατότητές τους.
Εν κατακλείδι ο «Δον Ζουάν» με τον Πάνο Βλάχο είναι μια παράσταση που επιχειρεί μια τολμηρή, σύγχρονη ανάγνωση του κλασικού έργου. Πρόκειται για μια διαφορετική οπτική πάνω στον μύθο του Δον Ζουάν.
ΠΛΟΚΗ: Προσπαθώντας να ξεφύγει τις συνέπειες των πράξεων του, ένας αποτυχημένος καλλιτέχνης, ο Δον Ζουάν καταφεύγει στο μπαρ του πατέρα του. Εκεί, σε εκεί σε μια διαστρεβλωμένη απεικόνιση της κοινωνίας μας, ο Δον Ζουάν ανακαλύπτει ότι το πραγματικό του ταλέντο είναι να κερδίζει ακολούθους. Γοητεύει τους αποπροσανατολισμένους θαμώνες και σχηματίζει μια λατρεία γύρω από την προσωπικότητά του. Καθώς το μπαρ μετατρέπεται σε “Εκκλησία”, χώρος έκφρασης μιας New Age Cult (αίρεση), και οι ακόλουθοι του γίνονται όλο και πιο αφοσιωμένοι, τα όρια μεταξύ πίστης και χειραγώγησης γίνονται θολά. Σε αυτήν την ανανεωμένη εκδοχή του ήρωα, ο Δον Ζουάν γίνεται το απόλυτο σύμβολο της εποχής μας, κατέχοντας δύο κρίσιμα "ταλέντα": την απουσία ιδεολογίας και την αμετροεπή φιλοδοξία. Αποδεσμευμένος από κάθε ηθικό φραγμό, ο Δον Ζουάν επιδίδεται σε ένα εμπόριο ελπίδας, προσφέροντας τον εύκολο δρόμο προς την ευτυχία σε κάθε ακόλουθό του. Έτσι, γίνεται ένας καθοδηγητής χωρίς ηθικό πυρήνα, ένας έμπορος ονείρων που υπόσχεται ελευθερία χωρίς όρια, αδυνατώντας όμως να προβλέψει τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να προκαλέσει η ρηχότητα των διδαχών του.
Παίζουν (αλφαβητικά): Δον Ζουάν: Πάνος Βλάχος, Κώστας Φιλίππογλου, Παναγιώτης Κατσώλης, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη, Ειρήνη Μπούνταλη και Μελίνα Βαμπούλα, Τερέζα Καζιτόρη, Κατερίνα Γαλανάκη. Παραγωγή Θεατρικές Επιχειρήσεις Ταγάρη
Ο Γρηγόρης Κονταξής, ένας συγγραφέας που έχει ήδη κερδίσει το κοινό της επιστημονικής φαντασίας, επιστρέφει με το τελευταίο του έργο, «Η ανέγερση της Δύσης». Αυτό το μυθιστόρημα αποτελεί το τρίτο μέρος της επιτυχημένης πενταλογίας του, «Ο Χορός του Φωτός», η οποία έχει μεταφραστεί και στα αγγλικά, δημιουργώντας μια διεθνή βάση θαυμαστών. Για όσους αναζητούν έναν καλοχτισμένο κόσμο γεμάτο φαντασία και συναρπαστικούς χαρακτήρες, η σειρά του Κονταξή είναι μια εξαιρετική επιλογή. Τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Οσελότος και «Η ανέγερση της Δύσης» έρχεται να συνεχίσει το ταξίδι που ξεκίνησε με «Η Επιστροφή των Ιπποτών».
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Γρηγόρης Κονταξής
β) Τίτλος: Η Ανέγερση της Δύσης
γ) Έτος Έκδοσης: 2025
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Οσελότος
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Η αναμονή για το επόμενο βιβλίο του Γρηγόρη Κονταξή, μετά την ανάγνωση των δύο προηγούμενων έργων της σειράς, «Η Επιστροφή των Ιπποτών» και «Πτώση των Γιγάντων», ήταν μεγάλη. «Η ανέγερση της Δύσης» δικαιολογεί πλήρως αυτή την προσμονή, καθώς συνεχίζει με επιτυχία το ταξίδι που ξεκίνησε ο συγγραφέας, εμβαθύνοντας στον φανταστικό κόσμο που έχει δημιουργήσει.
Από τις πρώτες σελίδες, γίνεται εμφανής η προσθήκη νέων, ενδιαφερόντων χαρακτήρων που εμπλουτίζουν το ήδη πλούσιο σύμπαν. Ο Κονταξής καταφέρνει να διατηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη, χτίζοντας μια ιστορία που, ενώ βασίζεται σε παλαιότερες βάσεις, φέρνει φρέσκες ιδέες και νέες προκλήσεις.
Μετά το ταξίδι του στα Βουνά του Ξεχασμένου κόσμου αλλά και την τελευταία νικηφόρα μάχη του, ο Έλιοτ βρίσκεται στο Έλμορ προσπαθώντας να ανασυνταχθεί. Γνωρίζοντας πλέον την τύχη των φίλων του, με τη Βασίλισσα Σοφί, τον Πίτερ και τη Σιρέλα Έντορ στο πλευρό του, ο Έλιοτ συνειδητοποιεί πως το τέλος του πολέμου απέχει πολύ. Όμως κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται ο Γουόλτερ και οι εναπομείναντες στρατιώτες του. Εν μέσω αυτής της αβεβαιότητας, ο Έλιοτ πρέπει να αναζητήσει νέες συμμαχίες για να προετοιμαστεί για την επόμενη σύγκρουση, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να προστατεύσει τους αγαπημένους του σε έναν κόσμο γεμάτο μίσος και θάνατο. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο όταν η Σιρέλα Έντορ υποψιάζεται πως υπάρχει προδότης μέσα στο Έλμορ, ο οποίος συνεργάζεται με τον Γουόλτερ. Η αναζήτηση αυτού του πληροφοριοδότη γίνεται αγώνας δρόμου, καθώς η αποκάλυψή του είναι ζωτικής σημασίας για την αποφυγή νέων καταστροφών και απωλειών.
κανένας πόλεμος δεν νικήθηκε ποτέ χωρίς θυσίες
Ο Γρηγόρης Κονταξής συνεχίζει την ιστορία με το γνώριμο, άμεσο στυλ γραφής του, κρατώντας το ίδιο μοτίβο που αγαπήθηκε στα προηγούμενα βιβλία. Μάλιστα, με μια ευφυή κίνηση, στις πρώτες σελίδες του βιβλίου προσφέρει μία περιληπτική αναδρομή στα γεγονότα που έχουν ήδη διαδραματιστεί, καθοδηγώντας τον αναγνώστη ομαλά μέσα στην πλοκή του τέταρτου βιβλίου. Αυτό διευκολύνει τόσο τους νέους αναγνώστες όσο και αυτούς που θέλουν να φρεσκάρουν τη μνήμη τους.
Παρά τον όγκο του, το μυθιστόρημα διαβάζεται με εξαιρετική ταχύτητα, χάρη στην καλή ροή της αφήγησης και τις λεπτομερείς περιγραφές του συγγραφέα. Η εξέλιξη των χαρακτήρων είναι αναμενόμενη, καθώς ο αναγνώστης τους παρακολουθεί να προσπαθούν να ανασυνταχθούν και να συσπειρωθούν για να αντιμετωπίσουν τον Γουόλτερ μία για πάντα. Κάθε σελίδα αποκαλύπτει νέες πτυχές των χαρακτήρων, παλιών και καινούριων, οι οποίοι είναι σχολαστικά αναπτυγμένοι. Οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη, ενώ η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο σκοτεινή όσο η ιστορία πλησιάζει στο φινάλε, δημιουργώντας μια αίσθηση έντασης και αγωνίας.
στη μάχη πάντα την πληρώνουν αθώα θύματα
Ο συνδυασμός της καλογραμμένης πλοκής, των χαρακτήρων και της συνεχούς δράσης καθιστούν το βιβλίο ένα πραγματικό page-turner. Η πορεία του Έλιοτ προς την ωριμότητα και η αναζήτηση νέων συμμάχων σε έναν κόσμο που καταρρέει προσφέρουν μια βαθιά και συγκινητική εμπειρία.
Συνοπτικά «Η ανέγερση της Δύσης» είναι ένα μυθιστόρημα που δικαιώνει απόλυτα τις προσδοκίες και επιβεβαιώνει τη θέση του Γρηγόρη Κονταξή ως έναν από τους πιο αξιόλογους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας στην Ελλάδα. Το βιβλίο δεν απογοητεύει τους λάτρεις της σειράς, καθώς συνεχίζει να χτίζει πάνω στο πλούσιο σύμπαν, προσφέροντας παράλληλα νέες προκλήσεις και ανατροπές. Η αναμονή για τα δύο τελευταία βιβλία της πενταλογίας είναι πλέον πιο έντονη από ποτέ.
_______________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Ο Μεγάλος Βιβλιοδιαγωνισμός της σελίδας μας, με δώρο έξι υπέροχα βιβλία, έφτασε στο τέλος του! Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά όλους εσάς που συμμετείχατε και μας τιμήσατε με την παρουσία σας. Η ανταπόκρισή σας ήταν πραγματικά συγκινητική. Στο σύνολο, λάβαμε 49 συμμετοχές, από τις οποίες οι 3 υποβλήθηκαν εκτός προθεσμίας και, βάσει των όρων, δεν μπόρεσαν να ληφθούν υπόψιν στην τελική κλήρωση. Έτσι, ο τελικός αριθμός των έγκυρων συμμετοχών ήταν 46.
Η κλήρωση πραγματοποιήθηκε με διαφάνεια, μέσω του random.org, και ο τυχερός αριθμός που αναδείχθηκε ήταν ο 11. Η μεγάλη νικήτρια του διαγωνισμού είναι η Σ.Φ. Η νικήτρια έχει ήδη ειδοποιηθεί ηλεκτρονικά στο email που δήλωσε στη φόρμα συμμετοχής.
Συγχαρητήρια στην Σ.Φ. και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους για τη συμμετοχή! Συνεχίστε να μας ακολουθείτε γιατί έρχονται κι άλλοι διαγωνισμοί και πολλές ακόμα «στιγμές»!
Μείνετε συντονισμένοι. Ακολουθείστε με στο facebook και στο instagram για να μην χάνετε στιγμές!!!
Αν το θερινό σινεμά δεν σημαίνει καλοκαίρι, τότε τι; Η μαγεία μιας ταινίας κάτω από τον έναστρο ουρανό, η δροσερή αύρα του βραδινού αέρα, η καλή παρέα, μια παγωμένη μπύρα και η αναπόσπαστη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ποπ-κορν. Είναι ο απόλυτος συνδυασμός. Το θερινό σινεμά είναι κάτι περισσότερο από μια απλή έξοδος, είναι η υπόσχεση για μια αληθινή καλοκαιρινή εμπειρία.
η μαγεία της μεγάλης οθόνης συναντά τη δροσιά του αέρα, κάτω από τα αστέρια
Η άφιξή στον Θερινό Κινηματογράφο «Φλοίσβος» της Αλεξανδρούπολης είναι ένα μικρό τελετουργικό. Από νωρίς, γύρω στις 9, ο κόσμος αρχίζει να καταφθάνει. Η προσέλευση είναι πάντα μεγάλη, οπότε η έγκαιρη άφιξη είναι απαραίτητη για να εξασφαλίσει κανείς μια καλή θέση, κάτω από τα δέντρα. Λίγο πριν τις 10, όλοι σπεύδουν στο κυλικείο. Οι παραγγελίες ολοκληρώνονται - μπύρες, αναψυκτικά, ποπ κορν, πατατάκια - και ο κόσμος επιστρέφει στις θέσεις του, έτοιμος να υποδεχτεί τη μαγεία και να παρακολουθήσει την ταινία. Ακριβώς στις 10, τα φώτα σβήνουν. Τότε, ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι τα τζιτζίκια. Η οθόνη ανάβει και η αίσθηση του ελληνικού καλοκαιριού γίνεται πιο έντονη από ποτέ.
Το θερινό σινεμά είναι κάτι περισσότερο από μια απλή έξοδος, είναι η υπόσχεση για μια αληθινή καλοκαιρινή εμπειρία
Το θερινό σινεμά, με την απλότητα και την αυθεντικότητά του, αποτελεί μια όαση μέσα στο καλοκαιρινό σκηνικό της πόλης. Προσφέρει μια από τις πιο ουσιαστικές εξόδους, έναν τόπο όπου η μαγεία της μεγάλης οθόνης συναντά τη δροσιά του αέρα, κάτω από τα αστέρια. Και για λίγες ώρες, όλοι γινόμαστε μέρος μιας συλλογικής, αξέχαστης καλοκαιρινής ιστορίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons