Αναφέρθηκε στα προηγούμενα βιβλία της, με έμφαση στο πρώτο της μυθιστόρημα, που ήταν βασισμένο σε αληθινή ιστορία, καθώς και πως προέκυψε. Για τους κεντρικούς ήρωες όλων των βιβλίων της, συμπεριλαμβανομένου και το καινούριο της, Το ταξίδι της Ελπίδας, και τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει. Επιπλέον τόνισε πως ωραίο είναι το βιβλίο, θα περάσεις κάποιες ώρες ευχάριστα, θα σε ταξιδέψει γιατί είναι ταξίδι το κάθε βιβλίο...να νιώσεις ότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο...όπως και μένα η συγγραφή με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Κάθε βιβλίο που γράφω νιώθω ότι ωριμάζω.
Για το βιβλίο της, Το ταξίδι της Ελπίδας, είπε "έκανα πολύ μεγάλη έρευνα, για να στήσω ένα ρεαλιστικό σκηνικό γιατί όταν φτιάχνεις μια ιστορία πρέπει να σέβεσαι και την πραγματικότητα. Ήταν μια εποχή που αυτά συνέβησαν, υπήρχε αντίστοιχο υπερωκεάνιο που έκανε αυτό το ταξίδι. Μίλησα με ανθρώπους που έκαναν αυτό το ταξίδι τότε για αν μάθω ακριβώς την καθημερινότητα τους, αν κατέβαιναν στα λιμάνια που συναντούσαν και πως ήταν εκεί και τι έκαναν". Η συγγραφέας έμεινε έκπληκτη όταν μέσα από τις αφηγήσεις έμαθε πως υπήρχε ορχήστρα στο πλοίο και πως κάθε βράδυ έστηναν χορό, λέγοντας μάλιστα πως αναφέρει και τραγούδια της εκείνης εποχής μέσα στο βιβλίο.
Η συγγραφέας, πριν διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο της, αναφέρθηκε πως τα άτομα με τα οποία μίλησε από την Αυστραλία είναι άτομα, τα οποία έφυγαν από τη χώρα τους για μια καλύτερη ζωή που ωστόσο η σκέψη τους είναι πάντα στην Ελλάδα και κυρίως στη μάνα που αφήνουν πίσω. "Υπάρχουν άνθρωποι που τότε έφυγαν για την Αυστραλία, έχουν φτιάξει τη ζωή τους, έκαναν τις οικογένειες τους εκεί, περιουσίες, πετύχανε. Απόλυτα ευτυχισμένο δεν συνάντησα κανένα, το λέω ειλικρινά, γιατί η ψυχή τους ακόμα αιμορραγεί. Μπορεί να ακούγεται παράξενο...είναι σαν να μεγαλώνεις χωρίς την μάνα σου.
Η συγγραφέας έκλεισε λέγοντας ότι "Οι Έλληνες είμαστε ένας ιδιαίτερος λαός, μπορεί να έχουμε τα στραβά μας,τα ανάποδα μας αλλά αυτή τη ψυχή του Έλληνα, το φιλότιμο, το κέφι...Το σημαντικότερο πρόβλημα σαν λαός δεν είναι οικονομικοί ούτε τίποτα άλλο, είναι ότι δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη".
Το βιβλίο χαρακτηρίστηκε ως ένα κοινωνικό-ιστορικό μυθιστόρημα για τα χρόνια της μεγάλης φυγής, της μεγάλης μετανάστευσης των μεταπολεμικών δεκαετιών, με την ιστορία να διαδραματίζεται μέσα στο Υπερωκεάνιο Ελπίς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την Αυστραλία
Υπόθεση Βιβλίου: Πειραιάς 1967. Το πλοίο Ελπίς σαλπάρει για Αυστραλία, μεταφέροντας εκατοντάδες διαφορετικούς ανθρώπους με μια κοινή ελπίδα∙ μια καλύτερη ζωή. Ανάμεσά τους και η Ελπίδα, που ταξιδεύει με πλαστή ταυτότητα, κουβαλώντας μαζί της το φρικτό μυστικό της. Ένας ώριμος επιχειρηματίας, πρώην ναυτικός, ο γοητευτικός γιατρός του πλοίου, μια απελπισμένη γυναίκα που αναζητά το παιδί της στη μακρινή ήπειρο, μια νεαρή κοπέλα που πηγαίνει στην Αυστραλία να παντρευτεί χωρίς τη θέλησή της είναι μερικά από τα πρόσωπα που θα γνωρίσει κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού και που θα σημαδέψουν τη ζωή της για πάντα. Άραγε θα καταφέρει να φτάσει στο λιμάνι της λύτρωσης και της ευτυχίας ύστερα από τριάντα ολόκληρες μέρες μέσα σ’ αυτό το πλοίο; Διασχίζοντας ωκεανούς, γνωρίζοντας για πρώτη φορά εξωτικά μέρη και άγνωστους πολιτισμούς, θα καταφέρει να απαλλαγεί από όσα την κρατούν δέσμια στο σκοτεινό παρελθόν της; Θα το ανακαλύψετε σαλπάροντας μαζί με την Ελπίδα στο συναρπαστικό της ταξίδι…
_________________________________________________
Για μένα ήταν ιδιαίτερη χαρά να παρευρεθώ στην συγκεκριμένη παρουσίαση βιβλίου, μιας που η Μαρία Τζιρίτα, είναι από τις λίγες Ελληνίδες συγγραφείς που διαβάζω - μιας που είναι γνωστό ότι είμαι λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας. Πηγαίνοντας στην παρουσίαση του νέου της βιβλίου, κρατούσα στα χέρια μου ένα παλιό βιβλίο της, το Ζωή από την Αρχή, που είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία της και που έχω διαβάσει εδώ και καιρό. Τώρα πλέον το έχω με την υπογραφή της. Αλλά δεν έμεινα εκεί. Ο μοναδικός πρόλογος, της ιατρού που προλόγισε τη συγγραφέα, όπως προανέφερα, δε με άφησε ασυγκίνητη και το νέο βιβλίο της ήρθε στα χέρια μου πολύ γρήγορα και αυτό επίσης με υπογραφή. Δύο βιβλία της Μαρία Τζιρίτα στη βιβλιοθήκη μου και υπογραφή...τι άλλο θέλω. Μάλιστα σε ερώτηση μου αν θα έγραφε κάποιο αστυνομικό η ίδια μου είπε πως αν προκύψει καλώς, ότι της έρθει!!!
