Από το Blogger.
Η Φωτεινή Ναούμ συστήθηκε, στο αναγνωστικό κοινό, το 2010 μέσα από το πρώτο της βιβλίο με τίτλο, «Το κορίτσι με τα κόκκινα παπούτσια», το οποίο κυκλοφόρησε από την Εκδοτική Θεσσαλονίκης. Με καταγωγή από την Κομοτηνή, η Φωτεινή Ναούμ μέχρι και σήμερα έχει γράψει οκτώ μυθιστορήματα, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά ενώ διήγημά της έχει συμπεριληφθεί στην ανθολογία «Με μια σχεδία - 100 λέξεις σε 100 ώρες για τη Σχεδία». Το τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Μαίρη Γκρι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Φωτεινή Ναούμ
β) Τίτλος: Μαίρη Γκρι
γ) Έτος Έκδοσης: 2022
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Κύφαντα
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Το νέο βιβλίο της Φωτεινή Ναούμ έχει έναν περίεργο μα συμβολικό τίτλο και ένα ιδιαίτερο εξώφυλλο όπως και η ιστορία του. Όλα αυτα μαζί από την πρώτη στιγμή είναι ικανά να σου κεντρίσουν την προσοχή. Προσωπικά εδώ και πολύ καιρό είχα στα υπόψιν μου την συγγραφέα αλλά μέχρι σήμερα δεν είχα διαβάσει κάποιο βιβλίο της. Η «Μαιρη Γκρι» λοιπόν ήταν μια από τις επιλογές μου, στην τελευταία μου επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς.
Όπως μαρτυρά ο τίτλος, η Μαίρη είναι μια γυναίκα που η ζωή της είναι γκρι. Εδώ και πολλά χρόνια, είναι αθεράπευτα δυστυχής, παρά το γεγονός ότι είναι παντρεμένη, έχει δυο υπέροχες κόρες και μια σταθερή δουλειά. Φαίνεται πως όλα αυτά δεν της αρκούν. Το μόνο που θέλει στη ζωή της είναι να ξαναβρεί τον έρωτα. Καινούρια αρσενικά που θα της ταρακουνήσουν τα μυαλά. Όσο αδιάφορη και να είναι η ζωή της όμως, θα καταφέρει να αφήσει πίσω της μια ολόκληρη οικογένεια που μόνο ηρεμία της προσφέρει; Αξίζει τελικά να κυνηγήσει μια διαφορετική ζωή με έναν άντρα που πάντα ήθελε; Ή μήπως αυτό που ψάχνει είναι τελικά δίπλα της; Μήπως είναι καλύτερα να ζει σε ένα κόσμο φαντασιώσεων; Μα κι αν της δοθεί η ευκαιρία, να ζήσει τη ζωή που πάντα ήθελε, θα την αρπάξει;
Δεν είναι εποχές για όνειρα.
Η Φωτεινή Ναούμ παρουσιάζει μια ιδιαίτερη ιστορία με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα, που ζει στον δικό της κόσμο. Ένα κόσμο γεμάτο μοναξιά και φαντασιώσεις. Σε αυτόν τον κόσμο η Μαίρη ανέχεται καταστάσεις και προσπαθεί να αντέξει όσα βιώνει. Ζώντας στην επαρχία, προσπαθώντας να μην διαταράξει την γαλήνη της οικογένειας της, η Μαίρη θα διεκδικήσει μια ζωή γεμάτη έρωτα. Και στη ζωή της θα γνωρίσει πολλούς άντρες, μεταξύ αυτών, τον Μάριο, τον Νίκο, τον Πέτρο και τον Ντίνο. Ποιον όμως θα ερωτευτεί αληθινά και ποιος θα της προσφέρει τον έρωτα που επιζητά;
Η συγγραφέας χρησιμοποιεί πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Η γραφή της είναι ιδιαίτερη, κοφτή, ωμή και πολλές φορές τολμηρή. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί είναι ένα καρφί για τη κοινωνία και τη ζωή που ζούμε. Κι όσο ξετυλίγεται ο ψυχικός κόσμος της Μαίρης, ο αναγνώστης θα μπει στη θέση της. Θα τη συμπονέσει, θα την αγαπήσει, θα την μισήσει μα στο τέλος θα την κατανοήσει για τις πράξεις της. Μπορεί η ζωή της να είναι γεμάτη με απωθημένα και σκέψεις περί απιστίας, η ίδια το μόνο που θέλει είναι να ερωτευθεί αληθινά. Και στο ερώτημα αν μπορούν δυο άνθρωποι που ερωτεύτηκαν κάποτε, να ζουν πλέον κάτω από την ίδια στέγη, σαν ξένοι, απλοί συγκατοικοι.... η απάντηση είναι Ναι μπορούν. Το γιατί θα το ανακαλύψει κανείς μέσα από την ιστορία της.
Η απιστία είναι αστροπελέκι, αιφνίδιο αυτοκινητιστικό. Όσο προσεχτικός κι αν είσαι, ποτέ δεν γλυτώνεις την πιθανότητα να σε βρει τρελός οδηγός.
Συνοπτικά η πρώτη μου επαφή με την συγγραφέα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Ένα ολιγοσέλιδο βιβλίο που εξερευνά τις σκέψεις και τα συναισθήματα γυναικών που είναι εγκλωβισμένες στην καθημερινή ρουτίνα, οι οποίες αναζητούν την ευτυχία και τη χαρά στη ζωή τους. Πόσες έχουν το θάρρος να διεκδικήσουν αυτό που πραγματικά θέλουν και να βάλουν επιτέλους χρώμα στη γκρίζα ζωή τους;
4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Χαμόγελα, χειραψίες, εναγκαλιασμοί
και πρόσωπα πρόωροι πανηγυρισμοί
γέμισαν τις οθόνες μας από τώρα
αλλά δεν ξέρουμε για ποιον θα έρθει η ώρα
Προσπαθούν να μας πείσουν
πως κάθε πρόβλημα μας θα επιλύσουν
αλλά με όλα αυτά τα θεατρικά
δεν γίνονται σωτήρες, ουσιαστικά
Λόγια υπερβολικά, λόγια αλαζονικά
λόγια που τα παίζουν σαν κομπολόγια.
Φτιάχνουν μια εικόνα μαγική
που δεν έχει καθόλου λογική
Οι πράξεις μηδενίζονται
όταν και όποτε στα έδρανα στροβιλίζονται
Από υπηρέτες και σύμμαχοι προσωρινά
γίνονται μεγάλα αφεντικά.
Όλα αλλάζουν και ανατρέπονται
και από έπαρση διέπονται.
Κι όλα αυτά για την ψήφο του λαού
που την έχουν περι πολλού
γιατί αυτή θα τους ανεβάσει
και στην τελική νίκη θα τους φτάσει.
Ψήφο δυνατή σαν σφαίρα
ψήφο που δίνει κάθε χέρα
αλλά δεν ξέρει την διέξοδο
και πόσο θα είναι το αποτέλεσμα ανέξοδο
Από την Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
** Αν θες κι εσύ να μοιραστείς κάτι δικό σου, κάποια στιγμή σου, την άποψη σου ή οτιδήποτε άλλο, μάθε πως εδώ
Η νέα ταινία του Chris McKay, «Renfield» βασίζεται σε μια ιστορία του Robert Kirkman. Πρόκειται για μια διαφορετική εκδοχή του κόμη Δράκουλα στη σύγχρονη εποχή. Όπως δηλώνει ο τίτλος του, αυτή τη φορά πρωταγωνιστής δεν είναι ο Δράκουλας, αλλά ο πιστός υπηρέτης του, Renfield. Ο Nicolas Cage μπαίνει στη θέση του Δράκουλα. Ο ίδιος ο ηθοποιός αποκάλυψε μάλιστα ότι η σχέση του με τον χαρακτήρα του «Dracula» χρονολογείται από την παιδική του ηλικία όταν ο πατέρας του, August Coppola, πρόβαλε την ασπρόμαυρη ταινία στο σαλόνι του σπιτιού τους. Ο Nicholas Hoult (X-Men: First Class, Mad Max: Fury Road, The Menu) υποδύεται τον υπηρέτη του κόμη Δράκουλα, τον Renfield.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Renfield (Ρένφιλντ)
Σκηνοθεσία: Chris McKay
Πρωταγωνιστούν: Nicolas Cage, Nicholas Hoult, Shohreh Aghdashloo, Awkwafina κ.α
Είδος ταινίας: Κωμωδία / Τρόμου
Έτος Παραγωγής: 2023
Διάρκεια: 93'
ΥΠΟΘΕΣΗ: Σε αυτή τη σύγχρονη ιστορία του πιστού υπηρέτη του Δράκουλα, ο Νίκολας Χουλτ πρωταγωνιστεί ως Ρένφιλντ, o βασανισμένος βοηθός του πιο ναρκισσιστικού αφεντικού της ιστορίας, του Δράκουλα. Ο Ρένφιλντ αναγκάζεται να προμηθεύει με θηράματα τον κύριό του και να του προσφέρει ό,τι ζητήσει, ανεξάρτητα από το πόσο ευτελές είναι. Αλλά τώρα, μετά από αιώνες σκλαβιάς, ο Ρένφιλντ είναι έτοιμος να δει αν υπάρχει ζωή έξω από τη σκιά του Άρχοντα του Σκότους. Αν μπορεί να καταλάβει πώς να τερματίσει την εξάρτησή του....
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Ο μύθος του Δράκουλα ζωντανεύει στον σύγχρονο κόσμο ενώ παράλληλα οι χαρακτήρες του Nicolas Cage και Nicholas Hoult, μεταφέρονται και στο Dracula του 1931. Οι δύο ηθοποιοί αντικαθιστούν ψηφιακά τους Bela Lugosi και Dwight Frye στην ταινία του Tod Browning.
Ο Renfield βρίσκεται στη Νέα Ορλεάνη και περνάει τον χρόνο του καταβροχθίζοντας ζωύφια για να αποκτήσει δυνάμεις. Γίνεται μέλος μιας ομάδα αυτοβοήθειας, στην οποία όλα τα άτομα προσπαθούν να ξεφύγουν από τις συνεξαρτώμενες σχέσεις. Ο Renfield θα συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται και ο ίδιος σε μια τέτοια σχέση. Μόνο που δύσκολα μπορεί να φύγει από αυτήν καθώς είναι ο υπηρέτης του κόμη Δράκουλα. Δουλειά του είναι να βρίσκει θύματα - τροφή για το αφεντικό του. Θα καταφέρει ο Renfield να βάλει τέλος σε αυτή την σχέση και να προχωρήσει την ζωή του ή είναι πολύ αργά για αυτόν;
Στα συν της ταινίας, η έναρξη της και η αναδρομή στο παρελθόν (η ιστορία της σχέσης του Δράκουλα με τον Υπηρέτη του). Τα εφέ και η δράση. Η διάρκεια της ταινίας. Το καστ και οι καλές ερμηνείες αυτών (εκτός της Awkwafina).
Στα μείον της ταινίας, η ιστορία της που είναι αρκετά μέτρια, παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε καλά. Η σκηνοθεσία της. Η περιορισμένη εμφάνιση του Nicolas Cage στο ρόλο του κόμη Δράκουλα. Σκηνές αρκετά τραβηγμένες, υπερβολικές, χωρίς φαντασία και με αρκετό αίμα (χωρίς λόγο) .
Εν κατακλείδι, το «Renfield» είναι μια παράλογη και διασκεδαστική ταινία με σποραδικές εκρήξεις και σφαγές!!! Μια κωμωδία τρόμου, που εκτός από τα κλασικά και γοτθικά στοιχεία, έχει black humor, ρομαντισμό και αστυνομική διαφθορά.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σας αρέσουν ταινίες με βρικόλακες και αίματα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Η Στέλια Σαρικά, μιλάει για το δεύτερο παιδικό της βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος, με τίτλο «Ο θεραπευτής των ονείρων». Πρόκειται για ένα παιδικό μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που έρχεται να μας υπενθυμίσει αξίες όπως η πίστη, η αγάπη και η αλληλεγγύη. Τα κέρδη από τις πωλήσεις του βιβλίου θα δοθούν στον Σύλλογο Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες Β.Ελλάδας «Λάμψη».
1. «Ο θεραπευτής των ονείρων» είναι το δεύτερο παιδικό σας βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος. Τι σας ώθησε να γράψετε την συγκεκριμένη ιστορία;
Ο Ρενέ Μαγκρίτ και ο Σαλβαντόρ Νταλί, είναι δύο ζωγράφοι που πάντα με γοήτευαν και με ωθούσαν , μέσα από την παρατήρηση των έργων τους, να γράψω. Άλλοτε ποιήματα και άλλοτε απλές σκέψεις και προβληματισμούς για την ανθρώπινη ύπαρξη, για τη ζωή και τη νοηματοδότησή της, για τους φόβους, τα πάθη, τις αδυναμίες, αλλά και για τις εσωτερικές δυνάμεις που όλοι κρύβουμε μέσα μας και μας ωθούν σε νέα ξεκινήματα και αναζητήσεις. Η αγάπη μου λοιπόν για αυτούς τους δύο ζωγράφους ήταν η αφορμή για να γραφτεί η ιστορία του Θεραπευτή. Όταν ξεκίνησα να γράφω το παραμύθι ο σκοπός μου ήταν να αποτελέσει ταυτόχρονα μια διδακτική πρόταση για το πώς μπορούν να αξιοποιηθούν έργα τέχνης στη μαθησιακή διαδικασία. Ήθελα η ιστορία να είναι μια απόδειξη της δύναμης που έχουν οι εικόνες στο να διεγείρουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών. Άλλωστε είναι γνωστή η φράση «μια εικόνα , χίλιες λέξεις». Κι επειδή οι λέξεις είναι σύμφωνα με το Πιαζέ το όχημα της σκέψης και οι σκέψεις συνδέονται συχνά με τα συναισθήματα, τα βιώματα, τις αναμνήσεις θα προσθέσω λοιπόν ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με τόσες σκέψεις, τόσα βιώματα, τόσα συναισθήματα τόσες αναμνήσεις όσες είναι και οι ματιές εκείνων που την παρατηρούν. Η μαγεία των εικόνων βρίσκεται στην προσπάθεια που καταβάλει ο παρατηρητής να συνδέσει στοιχεία πολλές φορές ανοίκεια μεταξύ τους , να τα προσαρμόσει στη δική του προσωπικότητα ανάλογα με την κουλτούρα την ιδιοσυγκρασία και τα βιώματά του. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησα κι εγώ τη συγγραφή του παραμυθιού . Παρατηρώντας δυο πίνακες ζωγραφικής.
2. Θεωρείτε πως η εργασία σας στο χώρο της εκπαίδευσης, είναι μια επιπλέον ευκολία να γράψετε βιβλία για παιδιά;
Η καθημερινή επαφή με τα παιδιά σίγουρα διευκολύνει τη διαδικασία συγγραφής ενός βιβλίου που αποδέκτες του θα είναι τα παιδιά. Η φαντασία τους και η ικανότητά τους να επινοούν τρόπους για να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους είναι ανεξάντλητες. Τα παιδιά αποτελούν για μένα πηγή έμπνευσης. Παίρνω στοιχεία από τον τρόπο που σκέφτονται, που αντιδρούν, που χαίρονται ή λυπούνται, που ενθουσιάζονται ή απογοητεύονται.
3. Ποια η διαδικασία που ακολουθήσατε για τη συγγραφή του βιβλίου και πόσο χρόνο χρειαστήκατε για την ολοκλήρωση του;
Στην αρχική φάση εστίασα περισσότερο στην παρατήρηση των έργων τέχνης και στην καταγραφή των σκέψεων και των συναισθημάτων που μου δημιούργησαν. Ο πίνακας του Ρενέ Μαγκρίτ «Ο Θεραπευτής» αποτέλεσε την αρχή του παραμυθιού. Απομονώθηκαν επιμέρους στοιχεία του, χρησιμοποιήθηκαν αντικείμενα που υπάρχουν στον πίνακα, ο τίτλος και τα μηνύματα που κρύβονται, ώστε να πλαισιωθεί η ιστορία. Κάθε αντικείμενο του πίνακα αποκτά ένα συμβολικό χαρακτήρα στο παραμύθι. Το κόκκινο πανί συμβολίζει τη θέληση και την ετοιμότητα να παλέψουμε για τα όνειρά μας. Η καφέ βαλίτσα, ενώ είναι άδεια στην αρχή, στην πορεία του παραμυθιού γεμίζει με τα βασικά συστατικά για την προσέγγιση των ονείρων μας. Την αγάπη για αυτό που θέλουμε να κάνουμε, την πίστη στις δυνατότητές μας και την ελπίδα ότι θα τα καταφέρουμε. Καθώς εξελίσσεται η ιστορία, η βαλίτσα είναι πια γεμάτη από εμπειρίες ζωής. Είναι ο πλούτος που αποκομίζουμε από το ταξίδι της αναζήτησης και εκπλήρωσης των ονείρων μας, που μας φέρνει πιο κοντά στην αυτοπραγμάτωση και στην προσωπική ευτυχία. Και η ευτυχία συμβολίζεται ως ένα πλοίο με χρωματιστές πεταλούδες σε ένα λιμάνι όπου άνθρωποι με απόχες προσπαθούν να «πιάσουν» τα όνειρά τους. Είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν αρκετά σε αυτά, που αρκούνται σε μια επιφανειακή αναζήτηση. Το αγόρι της ιστορίας καταφέρνει να μπει στο καράβι της ευτυχίας έχοντας εκπληρώσει το όνειρό του, που δεν είναι άλλο από το να ξαναφέρει τα χαμένα όνειρα στους ανθρώπους, να θεραπεύσει τη ματαιοδοξία τους και να τους υπενθυμίσει αξίες όπως η πίστη, η αγάπη, η αλληλεγγύη.
Ξεκίνησα να γράφω την ιστορία του Θεραπευτή πριν από δύο χρόνια. Μεσολάβησαν παύσεις λόγω υποχρεώσεων και πήρε την τελική μορφή το καλοκαίρι που μας πέρασε.
4. Το εξώφυλλο και ο τίτλος του βιβλίου ήταν επιλογή δική σας ή του εκδοτικού οίκου;
Το εξώφυλλο ήταν επιλογή του εκδοτικού. Άλλωστε η εικόνα αυτή αποτυπώνει το μήνυμα/ τα μηνύματα του βιβλίου . Ο τίτλος ήταν επιλογή δική μου.
.png)
5. Πείτε μας λίγα λόγια για τον «θεραπευτή των ονείρων».
Η ιστορία του Θεραπευτή περιγράφει στην ουσία το ταξίδι του ανθρώπου προς την ελευθερία. Ετυμολογικά η λέξη ελευθερία προέρχεται από τις λέξεις έλευσις και ερώ. Είναι η πορεία προς αυτό που αγαπώ, προς αυτό που ονειρεύομαι. Η πορεία προς την αυτογνωσία και την αυτοπραγμάτωση. Στο να γίνουμε δηλαδή η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
6. Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο και τι θέλετε να κρατήσουν οι μικροί αναγνώστες μέσα από την ιστορία;
Απευθύνεται κυρίως σε παιδιά πάνω από επτά ετών, αλλά και σε μεγάλους που έχουν λησμονήσει τα όνειρά τους.
7. Υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια;
Ήδη είναι έτοιμο το επόμενο βιβλίο, έχει εικονογραφηθεί και είμαι στη φάση αναμονής της έκδοσής του. Ελπίζω σύντομα να ολοκληρωθεί η διαδικασία .
8. Κλείστε με μια αγαπημένη φράση/παράγραφο από το βιβλίο σας.
«Μόνο αν αναμετρηθείς με τους φόβους , θα δυναμώσει το θάρρος σου. Γιατί μια καρδιά που φοβάται σημαίνει ότι είναι ζωντανή. Και στις ζωντανές καρδιές τα όνειρα δεν πεθαίνουν».
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας επιστρέφει για ακόμη μία φορά με το «Έτερος Εγώ» του. Μετά την πρώτη υπόθεση «Έτερος Εγώ» και τις δυο επιτυχημένες σεζόν, «Χαμένες Ψυχές» και «Κάθαρσις», ο τρίτος κύκλος είναι το τελευταίο κεφάλαιο μιας τηλεοπτικής ανθολογίας που αγάπησε το τηλεοπτικό κοινό και όχι άδικα. Η «Νέμεσις» αποτελείται από 8 επεισόδια διάρκειας 45 λεπτών, με νέους αλλά και παλιούς χαρακτήρες και ο κύκλος είναι διαθέσιμος στην COSMOTE TV.
Ο Νίκος Βανόρτας έχει τεθεί εκτός σώματος εξαιτίας των χειρισμών του στην τελευταία υπόθεση του Ερπετού. Η νέα προϊσταμένη του τμήματος ανθρωποκτονιών είναι η Αθηνά Λυγερού, που θα κληθεί να διαλευκάνει μια νέα υπόθεση. Μια έκρηξη σε ένα γραφείο τελετών. Το παράδοξο είναι πως το πτώμα που βρίσκεται στο τόπο, δεν είναι αυτό που νομίζουν. Η αστυνομία θα βρεθεί μπροστά σε αποκαλύψεις αλλά και διλήμματα. Τι γίνεται όταν διαπιστωθεί ότι εμπλεκόμενοι σε αυτήν την υπόθεση και όχι μόνο, είναι πολιτικά και μή πρόσωπα; Όλοι είναι υπόλογοι των πράξεων τους και η Νέμεσις δεν θα αργήσει να έρθει για όλους.
για να είναι κάποιος αθώος πρέπει πρώτα να έχει κατηγορηθεί για κάτι
Ο τρίτος κύκλος της σειράς έχει διαφορές με τους προηγούμενους κύκλους. Αρχικά η εμφάνιση του καθηγητή εγκληματολογίας Δημήτρη Λαίνη είναι περιορισμένη. Από το πρώτο μέχρι και το 5ο επεισόδιο εμφανίζεται ελάχιστα ενώ η παρουσία του από το 6ο επεισόδιο και μετά είναι καθοριστική. Τα επεισόδια του τρίτου κύκλου, έχουν μυστήριο, ελάχιστη όμως δράση, αγωνία αλλά και ανατροπές. Ακόμα και οι συμβολισμοί απουσίαζαν. Οι φόνοι δεν είναι τόσο άγριοι ενώ κάποιοι χαρακτήρες της ιστορίας εμφανίζονται πιο ήπιοι. Τέλος το φινάλε του διήρκεσε περισσότερο από μία ώρα και άφησε μια γλυκόπικρη γεύση, παρά τα μηνύματα που πέρασε ο σκηνοθέτης για τον ίδιο τον άνθρωπο, την εξουσία και τους θεσμούς.
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας σκηνοθετεί με τον δικό του αριστοτεχνικό τρόπο. Σεναριακά ωστόσο η ιστορία είχε αδυναμίες, υπερβολές και περιττές σκηνές. Θα μπορούσε δηλαδή ο τρίτος κύκλος να ολοκληρώνονταν στα έξι επεισόδια. Ερμηνευτικά ο Πέτρος Λαγούτης ως αστυνόμος Σκλαβής και ο Δημήτρης Καπετανάκης ως Μασάτος ξεχώρισαν. Έκπληξη αποτέλεσε η εμφάνιση του Ηλία Λογοθέτη, ωστόσο ως χαρακτήρας δεν βοήθησε στην εξέλιξη της ιστορίας. Από τα higlight του τρίτου κύκλου είναι όταν το Ερπετό θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο τόσο με την ελληνική αστυνομία όσο και με τον Δημήτρη Λαϊνη.
η σιωπή είναι μια μέθοδος για να μιλήσει ο πρώτος.
Συνοπτικά ο τρίτος κύκλος του «Έτερος Εγώ» του Σωτήρη Τσαφούλια είναι κατώτερος των προηγούμενων κύκλων. Πάραυτα για τα ελληνικά δεδομένα η σειρά είναι ίσως η καλύτερη και ποιοτική σειρά αστυνομικής μυθοπλασίας, που έχουμε να επιδείξουμε σαν χώρα, με ένα πλούσιο κάστ αγαπημένων και νέων ηθοποιών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα λείψει ο Λαϊνης, ο Μασάτος, το Ερπετό και άλλοι πολλοί.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
Ο Δημήτρης Μαμαλούκας συστήθηκε, στο αναγνωστικό κοινό, το 1999 μέσα από το πρώτο του βιβλίο με τίτλο, «Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα», το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Απόπειρα ενώ μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη. Μέχρι και σήμερα έχει γράψει δεκαεφτά μυθιστορήματα, εννιά για ενήλικες και οχτώ για παιδιά. Πολλά από τα διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ανθολογίες. Το τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Τα πτώματα δεν πληρώνουν» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος και είναι μια υπόθεση του ιδιωτικού ντέντεκτιβ Νετούνο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Δημήτρης Μαμαλούκας
β) Τίτλος: Τα πτώματα δεν πληρώνουν
γ) Έτος Έκδοσης: 2022
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Κέδρος
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Ένα ταξίδι με ενδιάμεση στάση το αεροδρόμιο της Αθήνας και η πολύωρη αναμονή μέχρι την επόμενη πτήση ήταν η αιτία να γνωρίσω τον συγγραφέα και να χαθώ για λίγες ώρες στις σελίδες του νέου του βιβλίου. Ο - όχι και τόσο συνηθισμένος - τίτλος του, το εξώφυλλο του αλλά και ο όγκος του, κέντρισαν την προσοχή μου αμέσως και ήταν ικανά ώστε να προβώ στην αγορά του και να ξεκινήσω την ανάγνωση.
Ο Δημήτρης Μαμαλούκας συστήνει τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Νετούνο. Ο περίεργος αυτός ντετέκτιβ ζει στον δικό του κόσμο κάπου στην Αθήνα. Στο υπόγειο σπίτι του, ο Νετούνο ζει παρέα με τους θησαυρούς του - μια πανάκριβη συλλογή από ελληνικούς και γαλλικούς δίσκους βινυλίων καθώς και μια τεράστια βιβλιοθήκη που είναι γεμάτη από βιβλία αλλά και κόμικς του αγαπημένου του ήρωα Τεν Τεν. Όμως δεν θυμάται πως τα απέκτησε. Ο ίδιος έχει ξεχάσει ολόκληρες περιόδους από το παρελθόν του. Όταν κληθεί να διαλευκάνει μια περίεργη υπόθεση στη Λάρισα, η μνήμη του θα είναι το μοναδικό του όπλο για να αντιμετωπίσει τους δυο επαγγελματίες πληρωμένους δολοφόνους Μπιλ και Χίκοκ. Οι τελευταίοι θα βρεθούν χαμένοι στην ελληνική επαρχία μια ζεστή αυγουστιάτικη νύχτα. Η απαγωγή ενός διαβητικού παιδιού θα είναι η αφορμή να συναντήσει ο Νετούνο τον παλιό του έρωτα, τη Σάντυ. Ο άντρας της γνωστός με το παρατσούκλι «Κόφτης», φαίνεται πως είναι άνθρωπος της νύχτας. Πολύ σύντομα θα ξεκινήσει μια καταδίωξη, που θα είναι γεμάτη με αίμα και θάνατο!!!
Μακάρι να ήταν όλες οι δουλειές τόσο εύκολες
Σε μόλις λίγες σελίδες, ο Δημήτρης Μαμαλούκας, παρουσιάζει μια ιστορία, η οποία εξελίσσεται το καλοκαίρι του 2019, σε Αθήνα και Λάρισα. Ένας ασυνήθιστα μυστηριώδης ντετέκτιβ με προβλήματα μνήμης, ένας Γάλλος μαφιόζος, δυο επαγγελματίες δολοφόνοι που έχουν για χόμπι τους να φωτογραφίζουν σκοτωμένα ζώα, άνθρωποι της νύχτας με τα τσιράκια τους και χρήματα που εμφανίζονται και εξαφανίζονται... χρήματα που είναι βουτηγμένα στο αίμα.
Η γραφή του συγγραφέα είναι κοφτή. Η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα με συναρπαστική και γρήγορη αφήγηση. Μικρά κεφάλαια με λίγους χαρακτήρες, οι οποίοι έχουν αναπτυχθεί όσο έπρεπε. Σελίδα με σελίδα ο ρυθμός και η δράση απογειώνονται, με αποκορύφωμα το μακελειό στο κτήμα και τη βίλα. Δύσκολα θα διακόψεις την ανάγνωση. Και στο φινάλε όλοι θα βάψουν τα χέρια τους με αίμα. Όλα θα τελειώσουν με αίμα και πτώματα!!!
Το χρήμα το λατρεύουν όλοι εκτός από τα πτώματα.
Συνοπτικά η πρώτη μου επαφή με τον συγγραφέα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Η μεστή γραφή του συγγραφέα, οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες που έχει πλάσει, ο ιδιότροπος και ασυνήθιστος ντετέκτιβ Νετούνο, το ανθρωποκυνηγητό που στήνεται σε χωματόδρομους και κακοτράχαλα μονοπάτια και οι συνεχείς ανατροπές συνθέτουν ένα καλογραμμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, με γρήγορη ροή και κινηματογραφική δράση, που εξελίσσεται στην ελληνική επαρχία και τον θεσσαλικό κάμπο. Αναμένω σίγουρα επόμενη περιπέτεια του ντετέκτιβ Νετούνο καθώς ως χαρακτήρας άφησε κάποια αναπάντητα ερωτήματα.
4 στα 5
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες του παρόντος ιστολογίου,
«Το Αναστάσιμο εαρινό φως, ας ζεστάνει τις καρδιές μας και ας γεννηθεί η Ελπίδα για έναν κόσμο Ειρήνης, Αγάπης και Αλληλεγγύης».
Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα!!!!
Ο Απόστολος Ιτσκούδης είναι απόφοιτος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας. Ζωγραφίζει κυρίως πορτρέτα και έργα του έχουν παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και Ιταλία. Η έκθεση ζωγραφικής του με τίτλο «ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ» έγινε στα πλαίσια εορτασμού της επετείου μνήμης για τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή και παρουσιάστηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης από τον Δεκέμβριο του 2022 έως και τον Ιανουάριο του 2023. Η εικαστική έκθεση έγινε σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Έβρου και την ιστορικό τέχνης – επιμελήτρια εκθέσεων Ίριδα Κρητικού.
Με αφορμή την πρόσφατη έκθεση του, συναντήσαμε τον καλλιτέχνη και του θέσαμε τις παρακάτω ερωτήσεις.
Πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη ζωγραφική και συγκεκριμένα με την ζωγραφική πορτρέτων.
Ζωγράφιζα αρκετά από πολύ μικρός αλλά την τελική απόφαση την πήρα στο τέλος της 3ης Λυκείου. Δεν ήταν το όνειρο μου να γίνω ζωγράφος. Τώρα όσον αφορά τα πορτρέτα εχει να κάνει με την αγάπη προς τον άνθρωπο, τη γοητεία που εκπέμπει ένα πρόσωπο και σε καλεί να το γνωρίσεις, να το εξερευνήσεις, μια ευκαιρία να συνδεθείς μαζί του, να συνομιλήσεις.
Ποια η πηγή έμπνευσης για να δημιουργείτε τόσο ιδιαίτερα έργα τέχνης;
Πηγή έμπνευσης είναι η ίδια η ζωή. Αγαπώ τις παλιές φωτογραφίες και συνήθως αντλώ τα θέματα μου από αυτές. Η τεχνολογία, το ίντερνετ, τα social media, είναι ένα εργαλείο όπου μπορεί κάποιος να αναζητήσει ερεθίσματα και να διευκολυνθεί ως προς το έργο του. Να συνομιλήσει με οικείους του, να γνωρίσει καινούργιους κόσμους, να έρθει σε επαφή με ανθρώπους από άλλες πόλεις και χώρες διευρύνοντας έτσι τον προσωπικό και επαγγελματικό κύκλο του.
Υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει τη δουλειά σας;
Alberto Giacometti, Peter Doig, Velasco Vitali, Miquel Barcelo, Giancarlo Vitali, Juan Munoz αλλά και οι βυζαντινές εικόνες , τα Φαγιούμ, ο Μπουζιάνης, ο Τέτσης, ο Σακαγιαν είναι μερικές από τις επιρροές που έχουν καθορίσει τη μέχρι σήμερα πορεία του έργου μου. Η μεγαλύτερη μου αγάπη όμως είναι ο Τζιακομέτι.
.png)
Στην εικαστική έκθεση «Μνημείο Ανθρώπων» παρουσιάζονται 22 προσωπογραφίες ανθρώπων - προσφύγων της Μικρασίας. Πείτε μας λίγα λόγια για τη διαδικασία που ακολουθήσατε για την δημιουργία των πορτρέτων αυτών αλλά και τα υλικά/εργαλεία που χρησιμοποιήσατε.
Το "Μνημείο Ανθρώπων" είναι ένα φόρος τιμής ως προς αυτούς τους ανθρώπους, τους πρόσφυγες, τους προγόνους μας. Είναι 22 πορτρέτα αγνώστων καμωμένα με ακρυλικά σε πανί των οποίων η αναζήτηση έγινε από το διαδίκτυο. Το δύσκολο της υπόθεσης ήταν να καταφέρω να εκφράσω το συνολικό βίωμα, τη θλίψη, τη δυστυχία, την καταστροφή, την προσφυγιά χωρίς να πέσω στην παγίδα της "περιγραφικής" αναπαράστασης, στην περιγραφή του χαρακτήρα.
Πόσο καιρό σας πήρε για να ολοκληρώσετε κάθε ένα από τα πορτρέτα; Υπήρξε κάποιο από αυτά στο οποίο αντιμετωπίσατε δυσκολίες ως προς την ολοκλήρωση του;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος. Από 2-3 μέρες έως και 10, αναλόγως τις ανάγκες του κάθε έργου. Έτσι κι αλλιώς ένα έργο δεν τελειώνει ποτέ, πάντα θα θέλει κάτι παραπάνω αν δεν πεις εσύ τέλος εκεί που πρέπει, όταν πρέπει.
Η πόλη που ζείτε αλλά και η εργασία σας στην εκπαίδευση έχουν επηρεάσει την ζωγραφική σας;
Το μέρος που ζούμε, η δουλειά μας, οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε, ο αέρας που αναπνέουμε καθορίζουν το χαρακτήρα μας. Διαμορφώνουν το βλέμμα μας και την ψυχοσύνθεση μας. Σαφώς λοιπόν επηρεάζουν και τη ζωγραφική μου.
Μετά την έκθεση «Μνημείο Ανθρώπων» υπάρχουν επόμενα σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Ευελπιστώ ότι σύντομα θα παρουσιαστεί και σε άλλο μέρος της Ελλάδας καθώς και διάφορα άλλα προτζεκτ που θα ανακοινωθούν στο μέλλον.
* Η συνέντευξη του εικαστικού Απόστολου Ιτσκούδη δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα «Ελεύθερη Θράκη», την Παρασκευή 06.04.2023, φύλλο 17341. Δείτε εδώ την ηλεκτρονική μορφή.
Μέσα από αυτήν την στήλη, άνθρωποι της λογοτεχνίας παρουσιάζουν τα πέντε αγαπημένα τους βιβλία. Πρόκειται για πέντε βιβλία που τους άλλαξαν τη ζωή ή βιβλία που για κάποιο λόγο τα θυμούνται μέχρι και σήμερα. Βιβλία που τους έκαναν να αγαπήσουν τη λογοτεχνία αλλά και βιβλία που θεωρούν ότι αξίζουν να διαβαστούν. Η Ευαγγελία Τσιακίρη κατάγεται από το Σουφλί. Για πάνω από μια δεκαετία αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Ελεύθερη Θράκη. Έχει γράψει αρκετά ποιήματα, πολλά από τα οποία έχουν δημοσιευτεί σε τοπικές εφημερίδες ή έχουν κυκλοφορήσει σε συλλογικές ποιητικές ανθολογίες. Το πρώτο της βιβλίο ήταν μια επιτομή με τίτλο «Η προσφορά των Θρακών Εκπαιδευτικών στα γράμματα και το Έθνος». Το δεύτερο βιβλίο είναι εγχειρίδιο θρακικής ιστορίας με τίτλο «Επτά Θρακικά Θέματα». Το 2018 έγραψε την νουβέλα «Θράκη - Μάνα Γη» (εκδόσεις Θρακικός Οιωνός). Σήμερα παρουσιάζει πέντε αγαπημένα της βιβλία.
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
Αν θέλεις κι εσύ να στείλεις τις 5 δικές σου βιβλιοπροτάσεις,
επικοινώνησε μαζί μου εδώ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons