Ο Σεπτέμβριος, είναι ο κατεξοχήν μήνας, που οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, επιστρέφουμε στη δουλειά μας και τα παιδιά στα θρανία. Επιστροφή στη βάση μας, που λέμε. Επιστροφή σε ένα πρόγραμμα που "χάλασε" λόγω του καλοκαιριού. Με την έναρξη του Σεπτεμβρίου ξημερώνει μια νέα εποχή, μια νέα μέρα. Γίνεται ένα νέο ξεκίνημα και φυσικά μια νέα σχολική χρονιά, για εκπαιδευτικούς, παιδιά και γονείς!!!
Προσωπικά, ο Σεπτέμβρης με βρίσκει από πολύ νωρίς στη θέση μου, ως σχολική νοσηλεύτρια, αναπολώντας για πολλοστή φορά τα παιδικά μου χρόνια., που θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα, πάλι παιδί, να βρισκόμουνα στις ίδιες τάξεις, στα ίδια θρανία, με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα. Γιατί τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ’ αλλάζω με τίποτα.
Πέρσι βρισκόμουν σε σχολείο του Σουφλίου, όπου κατάφερα να "τρέξω" πολλά προγράμματα αλλά και projects. Για κάποια αυτά είχα αναφερθεί εδώ και εδώ. Φέτος η νέα σχολική χρονιά με βρίσκει σε νέα στέγη. Σε νέο σχολείο, που από την είσοδο του έχει στους τοίχους του ζωγραφιές, που σε κάνουν να μην θέλεις να βγεις από αυτό το σχολείο. Το εξωτερικό του φυσικά δεν είναι τίποτα μπροστά στο εσωτερικό του. Διανύοντας την τρίτη μου χρονιά, σε σχολείο και στη συγκεκριμένη θέση, είναι η πρώτη φορά που πηγαίνω σε ένα σχολείο γεμάτο τόσες πολλές ζωγραφιές. Ζωγραφιές και συνθήματα στους τοίχους που σου αλλάζουν τη διάθεση.
Τα σχολεία της Αλεξανδρούπολης πλέον έχουν ομορφύνει, κι όλο αυτό έχει μοναδικό στόχο να κάνουν τα παιδιά να αγαπήσουν το περιβάλλον της σχολικής μονάδας που βρίσκονται. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι το πιο όμορφο σχολείο στην Ελλάδα είναι αυτό της Αλεξανδρούπολης.
Το δικό μου, τώρα, σχολείο, φέτος, είναι 10 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου. Είναι σχετικά καινούριο σχολείο. Το ενδέκατο Δημοτικό σχολείο της πόλης. Ένα ακόμη σχολείο καλαίσθητο στην πόλη.
Νέα σχολική χρονιά λοιπόν σε νέα στέγη. Καλή σχολική χρονιά με διάθεση, δύναμη και αισιοδοξία!!!
