Από το Blogger.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Το κάλεσμα (The Conjuring)
Σκηνοθεσία: James Wan
Πρωταγωνιστούν: Vera Farmiga, Patrick Wilson, Lili Taylor, Ron Livingston, John Brotherton, Joey King, Morganna Bridgers,
Είδος Ταινίας: Ταινία Τρόμου/Θρίλερ
Έτος Παραγωγής: 2013
Διάρκεια: 112'
ΥΠΟΘΕΣΗ: Βασισμένη σε πραγματική ιστορία, η ταινία περιγράφει πώς οι διεθνούς φήμης ερευνητές μεταφυσικών γεγονότων, Εντ και Λορέιν Γουόρεν, βοήθησαν μια οικογένεια που στοιχειωνόταν από μια σκοτεινή παρουσία, σε μια απομονωμένη φάρμα. Οι Γουόρεν, αναγκασμένοι να πολεμήσουν μια πανίσχυρη δαιμονική παρουσία, βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο τρομακτική υπόθεση της καριέρας τους.
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Η ταινία τρόμου έχει όλα τα στοιχεία για να είναι μοναδική, ξεχωριστή και διαφορετική στο είδος της. Είναι μια καλογυρισμένη ταινία, με δυνατό καστ, και έναν Patrick Wilson (Παγιδευμένη Ψυχή) ακόμα καλύτερο. Πολλές τρομακτικές και έντονες σκηνές, επαγγελματική και σοβαρή σκηνοθεσία, σκοτεινή ατμόσφαιρα και ηχητικά εφέ άκρως επιτυχημένα (στα συν (+) της ταινίας).Φινάλε προβλέψιμο, αναμενόμενο και λίγο πολύ ίδιο που έχουμε δει σε αντίστοιχες ταινίες τρόμου και θρίλερ. Αρκετά καλή πάντως για να περάσεις την ώρα σου.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Οι λάτρεις του είδους συστήνω να τη δουν. Δε μετάνιωσα σε καμιά περίπτωση που την είδα. Ήταν αρκετά καλό, αν και περίμενα κάτι περισσότερο.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10
ΔΕΙΤΕ ΤO TRAILER.
_______________________________________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Ο τροχός γυρίζει; Ναι πολλές φορές κι όποτε γίνεται αυτό αισθάνομαι ότι "παίρνω το αίμα μου πίσω" κατά μία έννοια. Το αίσθημα της απόλαυσης όμως, είναι μοναδικό!!!
Ο Σεπτέμβριος, είναι ο κατεξοχήν μήνας, που οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, επιστρέφουμε στη δουλειά μας και τα παιδιά στα θρανία. Επιστροφή στη βάση μας ,που λέμε. Πλέον το φθινόπωρο μπήκε (καλό μήνα) και μικροί και μεγάλοι (μαθητές, εκπαιδευτικοί), σε λίγες μέρες επιστρέφουν στα θρανία. Και κάτι τέτοιες στιγμές, αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια, που ξυπνούσα από τις εφτά και μισή, να ετοιμαστώ και στις οκτώ να είμαι στο σχολείο.
Να βγει ένα παιδί στο μικρόφωνο, να κάνει την προσευχή, να μπούμε στις τάξεις, να μπει η δασκάλα ή ο δάσκαλος, να της/του πούμε καλημέρα κυρία/κύριε, να μας πει να βγάλουμε το βιβλίο της Γλώσσας (πάντα ήταν το πρώτο μάθημα στο πρόγραμμα - τις περισσότερες φορές) και να αρχίσει το μάθημα. Να μετράμε τα λεπτά για το πρώτο χτύπημα του κουδουνιού για το πρώτο διάλειμμα κ.ο.κ. Ωραίες παλιές στιγμές που τις θυμάμαι ακόμα.
Να βγει ένα παιδί στο μικρόφωνο, να κάνει την προσευχή, να μπούμε στις τάξεις, να μπει η δασκάλα ή ο δάσκαλος, να της/του πούμε καλημέρα κυρία/κύριε, να μας πει να βγάλουμε το βιβλίο της Γλώσσας (πάντα ήταν το πρώτο μάθημα στο πρόγραμμα - τις περισσότερες φορές) και να αρχίσει το μάθημα. Να μετράμε τα λεπτά για το πρώτο χτύπημα του κουδουνιού για το πρώτο διάλειμμα κ.ο.κ. Ωραίες παλιές στιγμές που τις θυμάμαι ακόμα.
Και γυρνάω στο τώρα, να ξυπνάω στις 11(πολλές φορές και 12) και να ετοιμάζω το μεσημεριανό φαγητό. Μιας που πλέον το μοναδικό άτομο που εξακολουθεί να πηγαίνει σχολείο είναι η μαμά μου, με τη διαφορά ότι πάει να παραδώσει μάθημα στους δικούς της μαθητές ,στα δικά της παιδιά που πολλές φορές την αποκαλούν και μαμά.
Καλή σχολική χρονιά με διάθεση ,δύναμη και αισιοδοξία!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons