Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου στην Αλεξανδρούπολη

Ο γνωστός και συντοπίτης συγγραφέας, Θοδωρής Παπαθεοδώρου βρέθηκε στην, ιδιαίτερη πατρίδα του, της Αλεξανδρούπολη, για την παρουσίαση του νέου του βιβλίου με τίτλο, "Γυναίκες της μικρής πατρίδας", το Σάββατο 2 Ιουνίου, στο χώρο του Πνευματικού Κέντρου δίπλα από την Ιερά Μητρόπολη. Η συνάντηση αυτή διοργανώθηκε για μια ακόμη φορά από τα βιβλιοχαρτοπωλεία ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ. Ο συγγραφέας, δεν προτίμησε το βιβλιοπωλείο ως χώρο για να έρθει πιο κοντά με το αναγνωστικό κοινό. Η παρουσίαση είχε χρώμα Θράκης, μιας που στο βιβλίο γίνεται αναφορά για αυτήν αλλά και την Ανατολική Ρωμυλία. Παρουσιάστηκαν τοπικοί και μακεδονικοί χοροί και τραγούδια από το Εργαστήρι Παραδοσιακών Χορών και Λαογραφικών Μελετών Αλεξανδρούπολης και τον Επιμορφωτικό Σύλλογο Παραδοσιακών Χορών Ανατολικής Ρωμυλίας. Στο τέλος της παρουσίασης, ο συγγραφέας είχε την ευκαιρία να μιλήσει με παλιούς αλλά και νέους αναγνώστες για το νέο του βιβλίο, και φυσικά να υπογράψει αντίτυπα.

Ο συγγραφέας, μέσα σε μια όμορφη και φιλική ατμόσφαιρα από τις 7 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ, μίλησε για το νέο του βιβλίο αλλά και την Αλεξανδρούπολη. Αναφέρθηκε αρχικώς στα Βιβλιοχαρτοπωλεία ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, στα οποία δούλεψε ως βιβλιοθηκάριος, πριν αρκετά χρόνια....εκτελούσα (σχεδόν) χρέη βιβλιοθηκονόμου κάποτε, στο πατάρι του παλιού μαγαζιού επί της Λεωφόρου Δημοκρατίας, μαζί με τη Φωτεινή. Μίλησε για το νέο του μυθιστόρημα, για τις ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ... Αυτό είναι ένα μυθιστόρημα εποχής, δεν είναι ιστορικό μυθιστόρημα. Το καθαρό ιστορικό μυθιστόρημα πατάει πιστά και έγκυρα πάνω στα γεγονότα. Το μυθιστόρημα αυτό αφορά το Μακεδονικό Αγώνα και τα γεγονότα τα πριν και τα μετά.... αλλά και γιατί πρέπει να το διαβάσει κάποιος ....Κλείνοντας το βιβλίο ο αναγνώστης εκτός από την αναγνωστική απόλαυση, θέλω να έχει κάτι κερδίσει, κάτι αποκομίσει, κάτι περισσότερο από το αναγνωστικό ταξίδι. Ολοένα και περισσότερο οι Έλληνες θέλουμε να μάθουμε τις ρίζες μας και τις παραδόσεις μας γιατί εδώ που βρισκόμαστε δεν ήρθαμε από παρθενογένεση, δεν προκύψαμε έτσι. Όλα βασίζονται σε αγώνες των προηγούμενων γενεών. Ο συγγραφέας απάντησε για το αν μπορούν τα βιβλία να αλλάξουν το κόσμο; Ο ίδιος ανέφερε πως όχι, τα βιβλία από μόνα τους δεν μπορούν να αλλάξουν το κόσμο αλλά μπορούν να αλλάξουν τους ανθρώπους που μπορούν να αλλάξουν το κόσμο και πρωτίστως μπορούν να αλλάξουν εμάς τους ίδιους, τον τρόπο που σκεπτόμαστε, που αποφασίζουμε και που κρίνουμε. Ο συγγραφέας αναφέρθηκε στους λόγους που ασχολείται στα ιστορικά του βιβλία, με εποχές που σημάδεψαν τον ελληνισμό, ενώ δεν παρέβλεψε να αναφερθεί φυσικά στην τετραλογία του για τον Εμφύλιο.... Λίγο πριν τελειώσει το πρώτο μέρος της παρουσίασης, ο συγγραφέας αναφέρθηκε και στους λόγους που έγραψε το νέο του βιβλίο...Θέλησα να καταπιαστώ και ως Βορειοελλαδίτης με συναίσθηση του χρέους με ένα άλλο άγνωστο δυστυχώς κομμάτι της νεότερης ιστορίας του λαού μας, τον Μακεδονικό Αγώνα. Αμέσως μετά, έπαιξε βίντεο που αφορούσε το βιβλίο, μια πρώτη γνωριμία του κοινού, με τους χαρακτήρες του βιβλίου, τους τόπους που εξελίχθηκε η ιστορία καθώς και τη θεματολογία του.

Στο δεύτερο και τρίτο μέρος, οι δύο σύλλογοι της πόλης, παρουσίασαν χορούς και τραγούδια από την Μακεδονία και την Ανατολική Ρωμυλία, αντίστοιχα.

_________________________________________________

Για μένα ήταν ιδιαίτερη χαρά να παρευρεθώ στην συγκεκριμένη συνάντηση. Βιβλία του Παπαθεοδώρου, δεν έχω διαβάσει πολλά και ούτε είναι από τους πολύ αγαπημένους μου Έλληνες συγγραφείς, χωρίς αυτό να σημαίνει ωστόσο ότι δεν αναγνωρίζω την αξία του και το συγγραφικό του έργο. Εδώ στον Έβρο, χαιρόμαστε ιδιαίτερα για την επιτυχία του και καμαρώνουμε. Για αυτόν και για τον Ξανθούλη, φυσικά.

Από τα λίγα βιβλία του που έχω διαβάσει είναι και η τετραλογία του Εμφύλιου Πολέμου, την οποία και θεωρώ παρακαταθήκη για την ελληνική λογοτεχνία. Και στην συνάντηση μας αυτή του το ανέφερα και χάρηκε πολύ. Χρόνο για κουβέντα δεν είχαμε πολύ, άλλωστε είχε προηγηθεί και η συνέντευξη, μέσα από την οποία είχα την ευκαιρία να του πω πολλά, τα οποία και δεν δημοσιεύτηκαν. Τα κράτησα για εμένα. Απλά τον ευχαρίστησα για μια ακόμη φορά.

Το μοναδικό που κρατώ αυτή τη συνάντηση και μπορώ να το μοιραστώ μαζί σας είναι σχετικά με το όνομα μου...Την ώρα που μου υπέγραφε το αντίτυπο, μου ζήτησε να μην αλλάξω/κόψω το όνομα μου (πράγμα που δεν είχα σκοπό να κάνω βέβαια)... οι ρίζες του κρατούν από την Ανατολική Ρωμυλία...και πρέπει να κρατάμε ζωντανά δύο πράγματα το όνομα και την παράδοση μας.... το οφείλουμε κυρίως στον εαυτό μας!!!